dōng zhì
冬至
shān hán lǜ guǎn yòu fēi huī, wàn hè sōng fēng dōng qǐ léi.
山寒律琯又飞灰，万壑松风冬起雷。
fēng jǐng bù shū yún àn dàn, xuě shuāng chū jì rì pái huái.
风景不殊云黯淡，雪霜初霁日徘徊。
wú rén xiàn wà pāo chén jù, yǒu kè chuán shāng fā dòng pēi.
无人献袜抛尘屦，有客传觞酦冻醅。
tiān dì bù jiào yáng dé jǐn, wéi biān céng kòu fú xī lái.
天地不教阳德尽，韦编曾叩伏羲来。
“万壑松风冬起雷”出自宋代马廷鸾的《冬至》，诗句共7个字，诗句拼音为：wàn hè sōng fēng dōng qǐ léi，诗句平仄：仄仄平平平仄平。
