wú hú jí xiáng sì
芜湖吉祥寺
sì chuàng jìn yǒng hé jiān, lǐ shēng bì nàn cǐ shān,
寺创晋永和间,李升避难此山,
hòu dé guó gǎi yǒng shòu, sòng jǐng yòu zhōng cì jīn míng.
后得国改永寿,宋景佑中赐今名。
sì zhōng huǐ, yǒu sēng yú zhě lái,
寺中毁,有僧余者来,
fǎ gǔ zì míng, dào chǎng fù xīng.
法鼓自鸣,道场复兴。
yòu yì rén jiě niú, sān xī bù néng zòu dāo,
又邑人解牛,三夕不能奏刀,
niú jiàn mèng yuē dāng sòng wǒ jí xiáng, suì sòng sì gōng mài wéi.
牛见梦曰当送我吉祥,遂送寺供麦磑。
shān gǔ zuò bēi jì shì, cháo wú jiù zhuàn é.
山谷作碑纪事,晁无咎篆额。
jīn sì huāng liáng tè shén, hào shì zhě shí shí dǎ bēi bù jué.
今寺荒凉特甚,好事者时时打碑不绝。
“寺创晋永和间”出自宋代黎廷瑞的《芜湖吉祥寺》,诗句共6个字,诗句拼音为:sì chuàng jìn yǒng hé jiān,诗句平仄:仄仄仄仄平平。