hé nán zhòng jiàn jì
和南仲见寄
rú guān wù wǒ yù tóu zān, bào xī liáo wèi lǒng shàng yín.
儒冠误我欲投簪,抱膝聊为陇上吟。
gù lǐ wèi guī xiān rù mèng, xīn jiāo suī hǎo shǎo zhī xīn.
故里未归先入梦,新交虽好少知心。
qīng guāng zhàn zhàn xī zhōng yuè, yí jī chén chén lài dǐ jīn.
清光湛湛溪中月,遗迹沉沉濑底金。
wén dào xuě qíng fēng jì mài, xíng kàn fàng dú mǎn táo lín.
闻道雪晴丰荠麦,行看放犊满桃林。
“闻道雪晴丰荠麦”出自宋代仇远的《和南仲见寄》,诗句共7个字,诗句拼音为:wén dào xuě qíng fēng jì mài,诗句平仄:平仄仄平平仄仄。