yù shè zài qīng ān mén wài yóu shì chū jiāo bù shù lǐ qún shān xiàn zhuàng rú yóu
寓舍在青安门外由是出郊不数里群山献状如游
shān liè yáo zān shù bù qí, guò yún shū juàn shù gāo dī.
山列瑶簪束不齐,过云舒卷树高低。
mèng jiāo lǐ bái céng xíng chǔ, tài huá láng yá jǐn xiàng xī.
孟郊李白曾行处,泰华瑯琊尽向西。
shòu mǎ zì chuān yōu jìng qù, lǎo yīng yóu liàn luò huā tí.
瘦马自穿幽径去,老莺犹恋落花啼。
qǐ wú yá bì píng rú xuē, liú yǔ shī rén zuì mò tí.
岂无崖壁平如削,留与诗人醉墨题。
“泰华瑯琊尽向西”出自宋代仇远的《寓舍在青安门外由是出郊不数里群山献状如游》,诗句共7个字,诗句拼音为:tài huá láng yá jǐn xiàng xī,诗句平仄:仄平平平仄仄平。