shí rì yǔ hóu bó yòng xiè yuán dào zhū yǒu fàn jú dé tóu zì
十日与侯伯用谢元焘诸友汎菊得头字
xī fēng chuī fā lěng sōu sōu, lài yǒu duō qíng mào lǐ tou.
西风吹发冷飕飕,赖有多情帽里头。
jiǔ rì yǐ zhī chéng zuó yè, lǜ zūn liáo fù jí qīng liú.
九日已知成昨夜,绿樽聊复集清流。
shān fáng shuāng jú piān néng nài, kè lù yún píng gù zì fú.
山房霜菊偏能耐,客路云萍故自浮。
yù shí suì hán xīn jiǎo jié, yī fāng yuè sè shí fēn qiū.
欲识岁寒心皎洁,一方月色十分秋。
“客路云萍故自浮”出自宋代仇远的《十日与侯伯用谢元焘诸友汎菊得头字》,诗句共7个字,诗句拼音为:kè lù yún píng gù zì fú,诗句平仄:仄仄平平仄仄平。