guò yáng cháng lǐng
过羊肠岭
fú miàn dōng fēng chuī xī yáng, lù pán qiān zhē guò yáng cháng.
拂面东风吹夕阳,路蟠千折过羊肠。
shān yí suí mǎ huí huí jiàn, huā yù liáo rén gù gù xiāng.
山疑随马回回见,花欲撩人故故香。
shì lù yǔ shuí fēn qū zhí, rén qíng yú wǒ zì yán liáng.
世路与谁分曲直,人情于我自炎凉。
hé dāng gèng shàng fēng yān shàng, wèi bǎ qióng tú wèn bǐ cāng.
何当更上风烟上,为把穷途问彼苍。
“为把穷途问彼苍”出自宋代华岳的《过羊肠岭》,诗句共7个字,诗句拼音为:wèi bǎ qióng tú wèn bǐ cāng,诗句平仄:仄仄平平仄仄平。