yòng yuán yùn dá xiù shū
用元韵答秀叔
lǎo shēn qiáng jiàn xìng wú shì, jiù rì jiāo yóu cún zhě jǐ.
老身强健幸无事,旧日交游存者几。
hòu lái ā xiù shī jù xīn, lù dī jīn jīng hán zhe chǐ.
后来阿秀诗句新,露滴金茎寒著齿。
xiào wǒ xiōng zhōng qiān hú chén, jiě yīng wèi zhuó cāng láng shuǐ.
笑我胸中千斛尘,解缨未濯沧浪水。
cuì wēi cháng yuē zài jiǔ xíng, xǐ ěr chán yuán quán shí qīng.
翠微尝约载酒行,洗耳潺湲泉石清。
tiān hán duǎn cè wèi kě chū, gèng yuē dōng jiāo chūn rì qíng.
天寒短策未可出,更约东郊春日晴。
qiě lái bàn wǒ chuāng jiān zuò, huáng nǎi zài páng tóng fù huǒ.
且来伴我窗间坐,黄奶在旁同附火。
“露滴金茎寒著齿”出自宋代王炎的《用元韵答秀叔》,诗句共7个字,诗句拼音为:lù dī jīn jīng hán zhe chǐ,诗句平仄:仄平平平平仄。