hé wáng wén zhōu yǒng xuě yùn
和王文州咏雪韵
yī suì xiāng yún yōng bó shān, máo zhuī xī jìn mò chí wān.
一穗香云拥博山，毛锥吸尽墨池湾。
shī rú lí hàn shēng míng yuè, rén shì lóng méi chū dì xián.
诗如骊颔生明月，人似龙媒出帝闲。
sǎ luò gāo qíng wàng gù lòu, zhēng róng jiàn lùn qǐ shuāi càn.
洒落高情忘固陋，峥嵘健论起衰孱。
cāng rán bàn xuě wú xiū yǐ, què pà fēi téng bù kě pān.
苍髯半雪吾休矣，却怕飞腾不可攀。
“峥嵘健论起衰孱”出自宋代王炎的《和王文州咏雪韵》，诗句共7个字，诗句拼音为：zhēng róng jiàn lùn qǐ shuāi càn，诗句平仄：平平仄仄仄平仄。
