yòng yuán yùn dá qīng lǎo
用元韵答清老
qiǎo jiàng xiōng zhōng yǒu quán shì, néng wén zhǐ shàng wú tuō gǎo.
巧匠胸中有全室,能文纸上无脱稿。
lǎo chán shàn huà yì rú shì, máo zhuī wèi chū yì xíng dào.
老禅善画亦如是,毛锥未出意行到。
jiě yī pán báo xiǎo jīng yíng, mò rán huī sǎ bǐ rú sǎo.
解衣盘薄小经营,蓦然挥洒笔如扫。
wǒ sī shī huà běn yī lǜ, zhòng zuò tú duō děng chán zào.
我思诗画本一律,众作徒多等蝉噪。
huà shǒu wú rú wáng yòu chéng, yī sì shī zhōng dù líng lǎo.
画手无如王右丞,一似诗中杜陵老。
zhèng yuán cǐ lǎo jīn yùn gāo, gōng zhuō qí cháng wú bù hǎo.
正缘此老襟韵高,工拙奇常无不好。
zhuó lún miào chù bù kě chuán, cǐ shì nán cóng bǐ duān tǎo.
斲轮妙处不可传,此事难从笔端讨。
yóu lái wàn fǎ shēng yī xīn, guàn chè jīng cū wú èr dào.
由来万法生一心,贯彻精粗无二道。
“工拙奇常无不好”出自宋代王炎的《用元韵答清老》,诗句共7个字,诗句拼音为:gōng zhuō qí cháng wú bù hǎo,诗句平仄:平平平平平仄仄。