zhāo wèi cuì xiàng jiào shòu xiǎo yǐn
招魏倅项教授小饮
chāng yè qīng qīng chū chū shuǐ, bù gǔ shēng zhōng gēng shì qǐ.
菖叶青青初出水,布谷声中耕事起。
qù nián huáng hàn shāng nóng shōu, jīn nián rì wàng suì fēng měi.
去年蝗旱伤农收,今年日望岁丰美。
wén dào jiāo yuán mài làng píng, dàn lǜ fēi huáng yí niè ěr.
闻道郊原麦浪平,但虑飞蝗遗孽耳。
shén yù wǎng lái qiān mò jiān, shāo yǔ tián jiā gòng yōu xǐ.
甚欲往来阡陌间,稍与田家共忧喜。
lǎo dà xīn qíng wèi jì duō, lǎn pèi wèi xíng hái zì zhǐ.
老大心情畏忌多,揽辔未行还自止。
jià rì gōng tíng lì dú xī, zhǐ kě qīng tán gòng huī zhǔ.
假日公庭吏牍稀,只可清谈共挥麈。
xiǎo yuán chūn sè yì zì dōu, zuì rì xìng táo jiāo yù yǔ.
小园春色亦自都,醉日杏桃娇欲语。
jǔ bēi xiāng shǔ xiè dōng fēng, mò dài zhī tóu luò hóng yǔ.
举杯相属谢东风,莫待枝头落红雨。
“菖叶青青初出水”出自宋代王炎的《招魏倅项教授小饮》,诗句共7个字,诗句拼音为:chāng yè qīng qīng chū chū shuǐ,诗句平仄:平仄平平平平仄。