mǎn tíng fāng tàn shì
满庭芳 叹世
xíng shī zǒu gǔ, zhú lì zhēng míng.
行尸走骨,逐利争名。
shāng shén sǔn qì láo xíng.
伤神损气劳形。
zhèn rì mán tiān mèi dì, bù gù shén míng.
镇日谩天昧地,不顾神明。
dōu yuán wèi ér wèi nǚ, rě chén láo yī xiàng tān shēng.
都缘为儿为女,惹尘劳、一向贪生。
hé shì jǐn dài, wú cháng xiàn dào, sòng rù shēn kēng.
何事尽待,无常限到,送入深坑。
jīn yù zhēn zhū qì le, wéi liú dé, píng shēng shàn è wèi píng.
金玉珍珠弃了,惟留得,平生善恶为凭。
shén chǔ fèn míng dǎ suàn, zhí zhì yōu míng.
甚处分明打算,直至幽冥。
wú qíng yè jìng lái zhào, jué cóng qián zuì qì fēi qīng.
无情业镜来照,觉从前、罪弃非轻。
fàng shēng kū, hèn dāng chū, bù zuò xiū xíng.
放声哭,恨当初,不做修行。
“伤神损气劳形”出自元代马钰的《满庭芳 叹世》,诗句共6个字,诗句拼音为:shāng shén sǔn qì láo xíng,诗句平仄:平平仄仄平平。