cì huáng sī hù hóng zāo yùn sì shǒu
次黄司户红糟韵四首
dū yóu miàn shàng duō chēng hóng, rú cǐ wǔ mèi fēi zhēn róng.
督邮面上多赪红，如此娬媚非真容。
xiàng lái qīng bái bù shòu lái, zhèng qì běn zì tiān hé zhōng.
向来清白不受来，正气本自天和钟。
ěr lái shī zhū xué shí yàng, tiáo gēng yì fù zī nóng fēng.
尔来施朱学时样，调羹亦复资浓丰。
jí xū pò wèng fù cán zǐ, wù yǐ ruǎn měi yí xīn sōng.
急须破瓮覆残滓，勿以软美宜新菘。
“正气本自天和钟”出自宋代项安世的《次黄司户红糟韵四首》，诗句共7个字，诗句拼音为：zhèng qì běn zì tiān hé zhōng，诗句平仄：仄仄仄仄平平平。
