jué dào tóng wán méi
觉道同玩梅
xuě jǐn jìng ní gān, tuán luán rào shù kàn.
雪尽径泥乾,团栾绕树看。
yù méi chéng sù yàn, shuāng zhòng yuè huá hán.
玉梅呈素艳,霜重月华寒。
yī è bàn hán chūn yì mì, shù bāo wèi pò yān zhī lì.
一萼半含春意密,数苞未破胭脂粒。
xié zhī dào jìn bì chí shēn, luó yī àn rě xiāng fēng shī.
斜枝倒浸碧池深,罗衣暗惹香风湿。
xū zhī jiǎ wǔ zuì duō qíng, xiù náng tōu pèi fāng yán jīng.
须知贾午最多情,绣囊偷佩芳筵惊。
yòu yí xiān rén xià gū shè, yù róng jì mò yōu tài qīng.
又疑仙人下姑射,玉容寂寞幽态清。
qù nián méi huā kāi, gān gē yóu wèi sǎo.
去年梅花开,干戈犹未扫。
jīn nián méi huā kāi, quàn jūn xiū cǎo cǎo.
今年梅花开,劝君休草草。
mò dài zǐ guī tí, méi huā mǎn dì hú dié fēi.
莫待子规啼,梅花满地蝴蝶飞。
“劝君休草草”出自宋代张嵲的《觉道同玩梅》,诗句共5个字,诗句拼音为:quàn jūn xiū cǎo cǎo,诗句平仄:仄平平仄仄。