hé xú shū zǐ quàn nóng yùn chéng liú zǎi
和徐叔子劝农韵呈留宰
qīn cóng suō lì wèn jī hán, fù sù rén rén dé fàn yán.
亲从蓑笠问饥寒,赴愬人人得犯颜。
gèng xiàng táng yīn liáo qì bá, yào lìng lì shí gòng xiān jiān.
更向棠阴聊憩茇,要令粒食共鲜艰。
shēn guī yǔ lù sī cún hòu, shī zài shān chuān kè huà jiān.
身归雨露司存后,诗在山川刻画间。
bǎo fàn zhī yú néng xì hé, zhǐ zhāi yīng yǒu jǐ nián xián.
饱饭之余能细和,止斋应有几年闲。
“身归雨露司存后”出自宋代陈傅良的《和徐叔子劝农韵呈留宰》,诗句共7个字,诗句拼音为:shēn guī yǔ lù sī cún hòu,诗句平仄:平平仄仄平平仄。