xuě
雪
hé yè jīng biāo luò shù cháo, píng míng gōu wǎ jiàn mí ào.
阖夜惊飚落树巢，平明沟瓦渐迷坳。
móu hán jìng tīng lái qiān qí, guī pì yáo zhī wěi sì jiāo.
鍪函静听来千骑，珪譬遥知委四郊。
zài bái chéng xiáng jīn dà rěn, jī yīn xū qì è fāng bāo.
再白呈祥矜大稔，积阴嘘气遏方苞。
chí biān fèi zhǎo yāo xián lì, zhà hé bīng sī qiè zhàng qiāo.
池边废沼邀閒立，乍合冰澌怯杖敲。
“平明沟瓦渐迷坳”出自宋代张镃的《雪》，诗句共7个字，诗句拼音为：píng míng gōu wǎ jiàn mí ào，诗句平仄：平平平仄仄平仄。
