zèng ruì yī
赠芮医
rǔ mǔ yè shēn rèn gù yī, zhēn duò ér cè lǎo bù zhī.
乳母夜深纫故衣,针堕儿侧姥不知。
ér fū shòu zhēn kǒu tí kū, zhǎn zhuǎn wú mián jì rù ròu.
儿肤受针口啼哭,展转无眠计入肉。
míng rì tí shēng shén yè lái, wèn ér jí kǔ shuí néng cāi.
明日啼声甚夜来,问儿疾苦谁能猜。
fǔ mó hū dào shāng zhēn chù, ér tí yù jué lǎo fāng wù.
拊摩忽到伤针处,儿啼欲绝姥方悟。
yī shī nì shì liǎo wú cè, lín mǔ jiē xī lái dǔ.
医师睨视了无策,邻母嗟悉来睹。
qún ér qiè tīng wén, jiān sǒng máo fà shù.
群儿窃听闻,肩竦毛发竖。
ruì shēng áng rán lái, zì yán yī cǐ lǚ.
芮生昻然来,自言医此屡。
tàn huái chū liáng yào, bù zhǐ cuī zhēn lù.
探怀出良药,布指摧针路。
sī xū yǐng tuō chū, jī lǐ zì rú gù.
斯须颖脱出,肌理自如故。
jiē zāi cǐ shén shù, xiǎo shì zhé rú xǔ.
嗟哉此神术,小试辄如许。
wǒ wén zài xī chén liú shì, dāo niè gōng zhōng rén bì shì.
我闻在昔陈留市,刀鑷工中人避世。
zhì jīn shān gǔ hòu shān shī, míng rì yè guāng guāng zhào dì.
至今山谷后山诗,明日夜光光照地。
yòu wén sòng rén yǒu yào shǒu bù guī, shì shì pì kuàng wú yíng zī.
又闻宋人有药手不龟,世世澼絖无赢赀。
kè dé qí fāng shuō wú zhǔ, dà bài yuè shī yīn zuò tǔ.
客得其方说吴主,大败越师因胙土。
fāng jīn běi jìng yóu duō yú, wàn jīn liáng yào shí suǒ xū,
方今北境犹多虞,万金良药时所须,
rǔ hú bù wǎng cǐ chí chú.
汝胡不往此踟蹰。
ruì shēng wǎn ěr xiào,
芮生莞尔笑,
xìng lì wú suǒ qiào.
倖利吾所诮。
kuì bǐ chén liú wēng,
喟彼陈留翁,
yì shì huò tóng diào.
异世或同调。
“万金良药时所须”出自宋代刘宰的《赠芮医》,诗句共7个字,诗句拼音为:wàn jīn liáng yào shí suǒ xū,诗句平仄:仄平平仄平仄平。