tí chén zhǎng sī huà shì qí lín nàn shí zuò
题陈长司画(是其临难时作)
ruò rén wù xiàn jiě, wěi tuì shùn tiān xíng.
若人悟县解,委蜕顺天刑。
kāng kǎi fù dōng shì, yī rì wèi qiān líng.
慷慨赴东市,一日为千龄。
lǐ gōng bēi shàng cài, lù zi kuì huá tíng.
李公悲上蔡,陆子喟华亭。
shí jī ruò bù yù, dá shēng liáng kě jīng.
识机若不豫,达生良可经。
zhū xián yì yì jué, zè jǐng bù kě tíng.
朱弦亦易绝,仄景不可停。
cóng róng sǎ fāng hàn, bǐng huàn ruò dān qīng.
从容洒芳翰,炳焕若丹青。
hǎo yì yǒng chuán shì, jīng pò zhǎng guī míng.
好艺永传世,精魄长归冥。
pī tú huái píng sù, tì lèi yuán jīn líng.
披图怀平素,涕泪缘襟零。
“李公悲上蔡”出自明代张羽的《题陈长司画(是其临难时作)》,诗句共5个字,诗句拼音为:lǐ gōng bēi shàng cài,诗句平仄:仄平平仄仄。