dào zhú
悼竹
yuán nán jiù zhí qiān gān lǜ, gāo zhě rú qiáng dà rú wū.
园南旧植千竿绿,高者如墙大如屋。
fēng kuáng yǔ jí qiáng wū fān, gàn zhé cóng dī gòng qīng fù.
风狂雨急墙屋翻,干折丛低共倾覆。
hū jīng wǔ bà hóng mén huì, nù dòu fēn fēn suì cāng yù.
忽惊舞罢鸿门会,怒斗纷纷碎苍玉。
fù shì lí shān zhuì shí yú, shù bǎi shū shēng zàng kēng gǔ.
复似骊山坠石余,数百书生葬坑谷。
chū yí fèng yǔ duò dāng kōng, gèng yà tuò lóng shēn zài lù.
初疑凤羽堕当空,更讶箨龙身在陆。
cuì luò qióng fēi bù fù wán, dùn shǐ ní shā hàn rén mù.
翠落琼飞不复完,顿使泥沙汗人目。
yì xī xīn yí jìn shuǐ wēi, shòu gǔ léng céng bù yíng shù.
忆昔新移近水隈,瘦骨棱层不盈束。
chén jiāo kǒng bèi fēng rì zào, wǎn hù xìng miǎn shuāng xuě kù.
晨浇恐被风日燥,晚护幸免霜雪酷。
shí nián zhǎng yǎng chéng yì jiān, yī dàn cuī tuí shì hé sù.
十年长养成亦艰,一旦摧颓势何速。
wǒ shí yè bàn jīng shuǐ zhì, jué qǐ cāng huáng wèn tóng pú.
我时夜半惊水至,崛起苍黄问僮仆。
bǐ dāi bù shí rén yì láo, zhǐ gù náng yī yǔ dān sù.
彼呆不识人意劳,只顾囊衣与甔粟。
guān lǐ táo huā hé zú lùn, táng qián nán shù yóu kān lù.
观里桃花何足论,堂前楠树犹堪录。
wú jiā gèng yù mǎi shān lín, yǒu jìng shuí dāng bàn sōng jú.
无家更欲买山林,有径谁当伴松菊。
qián xuān hǎo zhú zhǐ shù gè, pō jué yōu huái kàn wèi zú.
前轩好竹只数个,颇觉幽怀看未足。
chūn lái nǐ yù tàn méng yá, cāng tái shèn wù mí shuāng zhú.
春来拟欲探萌芽,苍苔慎勿迷双躅。
“园南旧植千竿绿”出自明代李东阳的《悼竹》,诗句共7个字,诗句拼音为:yuán nán jiù zhí qiān gān lǜ,诗句平仄:平平仄平平平仄。