chū dōng mén
出东门
qū chē chū dōng mén, kè wèn jiāng hé zhī.
驱车出东门，客问将何之。
yí wǒ huáng gǔ yǔ, jǔ wǒ lì mù zhī.
遗我黄鹄羽，举我栗木枝。
wù wèi yī yǔ qīng, héng xiáng yǐ xiāng qī.
勿谓一羽轻，横翔以相期。
wù yà yī mù wēi, jǐn wèi kān zì chí.
勿讶一木微，谨畏堪自持。
yī bài gǎn kè yì, zài bài lǐng kè cí.
一拜感客意，再拜领客辞。
hé yǐ bào zhī jǐ, fèng zhī qiān suì guī.
何以报知己，奉之千岁龟。
“谨畏堪自持”出自宋代艾性夫的《出东门》，诗句共5个字，诗句拼音为：jǐn wèi kān zì chí，诗句平仄：仄仄平仄平。
