chén méi jìng ēn kē wǎn yù guǎng ér jiāng shuài mù liú sī suǒ fù
陈梅境恩科晚遇广而江帅幕留司索赋
xī nián chú méi lǐng tóu yuè, jīn nián kàn méi jiāng lù xuě.
昔年锄梅岭头月,今年看梅江路雪。
yuè hái zài jiāng xuě zài lǐng, liǎng chù kāi huā yì bān jìng.
月还在江雪在岭,两处开花一般境。
dào rén liǎng yǎn bīng shuāng hán, dào rén yī jīn hú hǎi kuān.
道人两眼冰霜寒,道人一襟湖海宽。
mèng huí zhǐ zhàng běi chuāng xiǎo, yǎn qián kěn zuò nán zhī kàn.
梦回纸帐北窗晓,眼前肯作南枝看。
yuè yè xuě tiān huā yī sè, wèi pà gū shān fēn pò dé.
月夜雪天花一色,未怕孤山分破得。
“眼前肯作南枝看”出自宋代陈杰的《陈梅境恩科晚遇广而江帅幕留司索赋》,诗句共7个字,诗句拼音为:yǎn qián kěn zuò nán zhī kàn,诗句平仄:仄平仄仄平平仄。