guān shě méi shù
官舍梅树
dōng fēng wèi jì mò, huā dào jiē qián shù.
东风慰寂寞,花到阶前树。
yī zhī huā shí yú, yī shù zhī sì wǔ.
一枝花十馀,一树枝四五。
miào chǔ zài bù duō, tú mí gèng píng hù.
妙处在不多,酴醾更屏护。
bàn kāi bàn wèi kāi, shí fēn hǎo tài dù.
半开半未开,十分好态度。
qù nián chū lái shí, ài cǐ dāng tíng hù.
去年初来时,爱此当庭户。
biàn zhǐ wèi hóng méi, shì wèn hé yǐ gù.
便指为红梅,试问何以故。
rù yán yī zhī dī, yǎn yà fù shù chù.
入檐一枝低,偃亚复数处。
yǒu shì hǎo fēng gǔ, tā mù ān gǎn xǔ.
有是好风骨,他木安敢许。
dǎi zhì là qián hòu, méi kāi bù zé suǒ.
逮至腊前后,梅开不择所。
cǐ dú wèi yǒu yá, chūn xìn lái hé mù.
此独未有芽,春信来何暮。
shí zhe shǒu mā sā, qiē wù wéi wén jù.
时著手摩挲,切勿为文具。
xiāng láo suī wú jiǔ, diǎn yī wú yǒu qǔ.
相劳虽无酒,典衣吾有取。
yīn xún jí chū chūn, jiāo è cái kě shǔ.
因循及初春,椒萼才可数。
sǒng yǒng hé wēi nuǎn, hóng yīng hū rán tǔ.
怂恿荷微暖,红英忽然吐。
jīng péi chū bù liào, rào wán suì chéng lǚ.
惊培出不料,绕玩遂成屡。
chēng jiá rén gòng lián, cán yán wǒ zì wù.
頳颊人共怜,惭颜我自误。
zhuó yǎn wèi fēn míng, dài xū juàn lián gù.
着眼未分明,殆须卷帘顾。
xī cháng xiào běi rén, hún zuò xìng huā dǔ.
昔尝笑北人,浑作杏花睹。
rèn táo huā wú lǜ yè, wú bù shì sī yǔ.
认桃花无绿叶,吾不事斯语。
wú běn dài yǐ méi, hèn bù biàn hóng sù.
吾本待以梅,恨不辨红素。
jiàn huā nǎi shí huā, kāng jié yīng xiào rǔ.
见花乃识花,康节应笑汝。
“绕玩遂成屡”出自宋代邓深的《官舍梅树》,诗句共5个字,诗句拼音为:rào wán suì chéng lǚ,诗句平仄:仄平仄平仄。