jì ráo yún sǒu
寄饶云叟
bié lái měi rǔ yí shuāng lǐ, pō guài yú nóng bù zuò shū.
别来每辱遗双鲤，颇怪于侬不作书。
fēi wéi guǎng wén guān dú lěng, zì yuán zhōng sàn xìng cháng shū.
非为广文官独冷，自缘中散性常疏。
jìng yūn dài yuè hūn zhōng hòu, zhì shèng dēng gāo xiǎo yǔ yú.
静晕待月昏钟后，制胜登高晓雨馀。
zhèng yì qù nián tóng cǐ huì, bǎo jīn xiāng wàng wèn hé rú.
正忆去年同此会，保今相望问何如。
“自缘中散性常疏”出自宋代邓深的《寄饶云叟》，诗句共7个字，诗句拼音为：zì yuán zhōng sàn xìng cháng shū，诗句平仄：仄平平仄仄平平。
