sān yuè shí qī yè dà léi yǔ yòng yùn chóu yú hǎo wèn sì shǒu
三月十七夜大雷雨用韵酬俞好问四首
è fēng yè xiōng jí léi pín, shāo wò hái xīng qǐ dào shēn.
恶风夜汹疾雷频,稍卧还兴起倒身。
zhèng fù huā shí rú cǐ yǔ, shéi zhī wǒ bèi běn wú chūn.
政复花时如此雨,谁知我辈本无春。
pò yī gòu nì chuāng ráo yǎng, duǎn bèi bàn yī jiǎo juàn shēn.
破衣垢腻疮饶痒,短被伴欹脚倦伸。
ái nài tiān míng zhāo gǎn sǒu, néng lái pò mèn lài sī rén.
捱耐天明招敢叟,能来破闷赖斯人。
“稍卧还兴起倒身”出自宋代方回的《三月十七夜大雷雨用韵酬俞好问四首》,诗句共7个字,诗句拼音为:shāo wò hái xīng qǐ dào shēn,诗句平仄:平仄平平仄仄平。