èr yuè shí qī rì xié bīn yáng shì yǐn èr shǒu
二月十七日偕宾旸市饮二首
wú guān qǐ wèi fàn jīn kē, yǐn liàng zhēn néng hǎi nà hé.
无官岂畏犯金科,饮量真能海纳河。
rén lǎo zì yú chūn sè dàn, huā kāi zuì hèn yǔ shēng duō.
人老自于春色淡,花开最恨雨声多。
xiàng lái bàn lǚ jīn dōu jǐn, nǎi hòu guāng yīn fù jǐ hé.
向来伴侣今都尽,乃后光阴复几何。
gèng qiè cán zūn qū qū xiàng, xiǎo jī zhāi ruǎn hé yàn gē.
更挈残樽趋曲巷,小姬摘阮和燕歌。
“人老自于春色淡”出自宋代方回的《二月十七日偕宾旸市饮二首》,诗句共7个字,诗句拼音为:rén lǎo zì yú chūn sè dàn,诗句平仄:平仄仄平平仄仄。