qīng míng zhòu yè dà fēng
清明昼夜大风
chūn lái bú zhù tīng yán shēng, rì sè hé zēng zuò hǎo qíng.
春来不住听檐声，日色何曾作好晴。
zòng yǒu huā yīng qī lǎo bìng, ǒu wú jiǔ yì guò qīng míng.
纵有花应欺老病，偶无酒亦过清明。
jí fēng è làng yáo gū lěi, wēi zhěn hūn dēng jì cǐ shēng.
疾风恶浪摇孤垒，危枕昏灯寄此生。
xī shàng dōng guī jiē wèi kě, kè huái duān fù xiàng shuí qīng.
西上东归皆未可，客怀端复向谁倾。
“客怀端复向谁倾”出自宋代方回的《清明昼夜大风》，诗句共7个字，诗句拼音为：kè huái duān fù xiàng shuí qīng，诗句平仄：仄平平仄仄平平。
