lí wù yuán guò gǔ jiàn zhù kǒu zhāng cūn sān dù suì dēng wǔ lǐng
离婺源过古荐注口张村三渡遂登五岭
wò wén lín kè xiǎo xiān fā, yì shù qǐn yī cí lǚ tà.
卧闻邻客晓先发,亦束寝衣辞旅榻。
jí yǔ dùn zhǐ fēng shāo dòng, kōng shān wēi liáng lù bù huá.
急雨顿止风稍动,空山微凉路不滑。
xī liú xiàng xī wú shì dōng, zhōu dù zhě sān gēng héng zòng.
溪流向西吾适东,舟渡者三更横纵。
rén xīn zuì xiǎn tiān zì yì, zuǒ lù yù qióng xū yòu tōng.
人心最险天自易,左路欲穷须右通。
cán fàng sān mián dà mài shú, hán táo làn hóng wān dòu lǜ.
蚕放三眠大麦熟,含桃烂红豌豆绿。
yě cì sī zhī bù kě zhì, qī rì cài shí shì wú ròu.
野次思之不可致,七日菜食市无肉。
nán shān zhī běi guī qù lái, zhāi jú jiǎn jiǔ shǒu suǒ zāi.
南山之北归去来,摘菊剪韭手所栽。
shuō shī mìng jiǔ huā dāng kāi, yān yòng shě shì dēng cuī wéi.
说诗命酒花当开,焉用舍是登崔嵬。
“摘菊剪韭手所栽”出自宋代方回的《离婺源过古荐注口张村三渡遂登五岭》,诗句共7个字,诗句拼音为:zhāi jú jiǎn jiǔ shǒu suǒ zāi,诗句平仄:平平仄仄仄仄平。