tí shǐ yuán liàng fāng rùn táng
题史元量芳润堂
shèng jīng gǎo gǎo rì xiáng kōng, yuán yǔ hòu xué kāi yú méng.
圣经杲杲日翔空,元与后学开愚蒙。
zhù shù chéng shū bù dé yǐ, lìng rén sòng xí zhī wú zōng.
著述成书不得已,令人诵习知吾宗。
cí wén zhǐ yuǎn fēi wài zhì, yī yī liú chū zì xiōng zhōng.
辞文旨远非外至,一一流出自胸中。
rú mù yǒu gēn shuǐ yǒu yuán, fū róng jìn zì nǎi wú qióng.
如木有根水有源,敷荣浸渍乃无穷。
cǐ dào hán líng xī jù zú, shèng rén yōng rén xīn běn tóng.
此道含灵悉具足,圣人庸人心本同。
rú hé yì jiàn lì rén zhì, bǎi zhé qiān qí ài bù tóng.
如何异见立仁智,百辙千歧碍不同。
xún zhī zhú pài suì wàng fǎn, chī ér shī lù mí xī dōng.
寻枝逐派遂忘返,痴儿失路迷西东。
qǐ wú dá zhě wèi niān chū, jué tī zhòng gǔ kū qún lóng.
岂无达者为拈出,抉剔众瞽刳群聋。
shǐ hóu míng táng shēn yì zài, yǎn xuán míng jìng mó qīng tóng.
史侯名堂深意在,眼悬明镜磨青铜。
yù jiāng miào yì shì dāng shì, qǐ dú yòng xùn chuí tiáo tóng.
欲将妙义示当世,岂独用训垂髫童。
wǒ chū wén zhī xǐ jī jié, xīn xīn xiāng zhào mì chōng róng.
我初闻之喜击节,心心相照密冲融。
zuò shī fěn shì suī zhuì yǔ, yào lìng wàn gǔ hái chún fēng.
作诗粉饰虽赘语,要令万古还淳风。
“抉剔众瞽刳群聋”出自宋代郭印的《题史元量芳润堂》,诗句共7个字,诗句拼音为:jué tī zhòng gǔ kū qún lóng,诗句平仄:平平仄仄平平平。