笔床药灶趁霜晴,闲向山中乐宦情。
亭傍疎林看石坐,径穿幽洞绕溪行。
雁来红叶我容老,御爱黄花晚节清。
烟澹凤城门欲掩,夕阳归路竹兜轻。
“雁来红叶我容老”出自宋代释行海的《陪一胡府冬日山行》,诗句共7个字,诗句拼音为:yàn lái hóng yè wǒ róng lǎo,诗句平仄:仄平平仄仄平仄。
péi yī hú fǔ dōng rì shān xíng
陪一胡府冬日山行
bǐ chuáng yào zào chèn shuāng qíng, xián xiàng shān zhōng lè huàn qíng.
笔床药灶趁霜晴,闲向山中乐宦情。
tíng bàng shū lín kàn shí zuò, jìng chuān yōu dòng rào xī xíng.
亭傍疎林看石坐,径穿幽洞绕溪行。
yàn lái hóng yè wǒ róng lǎo, yù ài huáng huā wǎn jié qīng.
雁来红叶我容老,御爱黄花晚节清。
yān dàn fèng chéng mén yù yǎn, xī yáng guī lù zhú dōu qīng.
烟澹凤城门欲掩,夕阳归路竹兜轻。