空为梁甫吟,谁竟是知音。风雪坐闲夜,乡园来旧心。沧江孤棹迥,落日一钟深。君子久忘我,此诚甘自沈。
空為梁甫吟,誰竟是知音。風雪坐閑夜,鄉園來舊心。滄江孤棹迥,落日一鍾深。君子久忘我,此誠甘自沈。
出自《元符亲郊五首》
出自《听南僧说偈词》
出自《郊庙歌辞·武后大享拜洛乐章·九和》
出自《腊日二首》
出自《叶汝习病目移住西山戏简》
出自《得火龙真人剑法》
出自《都下无忧馆小楼春尽旅怀二首》
出自《冬至雪》