霜凌溪竹寒,云外叠峰峦。谁人知此意,独坐且深观。
霜淩溪竹寒,雲外疊峰巒。誰人知此意,獨坐且深觀。
出自《南柯子·梦里游郊野》
出自《冬怀三首》
出自《三吊吟四首》
出自《因忆灊楼读书之乐呈介甫》
出自《边思》
出自《初夏》
出自《自桃川至辰州绝句四十有二》
出自《伤开元观顾道士》