月色泉声境自真,有身终不若埃尘。山中受用只如此,住者知为澹泊人。
月色泉聲境自真,有身終不若埃塵。山中受用隻如此,住者知為澹泊人。
出自《三闾大夫》
出自《常庵题》
出自《和石田先生落花诗(二十首)》
出自《满路花(和秋风吹渭水)》
出自《题海首座壁》
出自《偈倾一百六十九首》
出自《望蓬莱·马风子》
出自《岁暮病怀赠梦得(时与梦得同患足疾)》