功成但可将身去,逃难安贫适所遭。三子有灵应共笑,一时何意故为高。
功成但可將身去,逃難安貧適所遭。三子有靈應共笑,一時何意故為高。
出自《岁暮自广江至新兴往复中题峡山寺》
出自《寄秋怀》
出自《亚父碎玉斗》
出自《和董传留别》
出自《题合浦守袁梧像》
出自《阮郎归》
出自《秋郊晚望》
出自《柳梢青》