běi yuán zá yǒng北园杂咏
duǎn qióng xíng lè chū chái jīng, xuě yì lán shān què biàn qíng.短筇行乐出柴荆，雪意阑珊却变晴。lín jì yǐ kàn chūn zhì qǐ, wū tóu hái tīng suì zhū míng.林际已看春雉起，屋头还听岁猪鸣。
běi yuán zá yǒng北園雜詠
duǎn qióng xíng lè chū chái jīng, xuě yì lán shān què biàn qíng.短筇行樂出柴荊，雪意闌珊卻變晴。lín jì yǐ kàn chūn zhì qǐ, wū tóu hái tīng suì zhū míng.林際已看春雉起，屋頭還聽歲豬鳴。
短筇行乐出柴荆，雪意阑珊却变晴。林际已看春雉起，屋头还听岁猪鸣。
陆游（1125—1210），字务观，号放翁。汉族，越州山阴（今浙江绍兴）人，南宋著名诗人。少时受家庭爱国思想熏陶，高宗时应礼部试，为秦桧所黜。孝宗时赐进士出身。中年入蜀，投身军旅生活，官至宝章阁待制。晚年退居家乡。创作诗歌今存九千多首，内容极为丰富。著有《剑南诗稿》、《渭南文集》、《南唐书》、《老学庵笔记》等。...
