tí táo gǔ zèng cí tú题陶谷赠词图
yī xiǔ yīn yuán nì lǚ zhōng, duǎn cí liáo yǐ shí ní hóng.一宿姻缘逆旅中，短词聊以识泥鸿。dāng shí wǒ zuò táo chéng zhǐ, hé bì zūn qián miàn fā hóng.当时我作陶承旨，何必尊前面发红。
tí táo gǔ zèng cí tú題陶穀贈詞圖
yī xiǔ yīn yuán nì lǚ zhōng, duǎn cí liáo yǐ shí ní hóng.一宿姻緣逆旅中，短詞聊以識泥鴻。dāng shí wǒ zuò táo chéng zhǐ, hé bì zūn qián miàn fā hóng.當時我作陶承旨，何必尊前麵發紅。
一宿姻缘逆旅中，短词聊以识泥鸿。当时我作陶承旨，何必尊前面发红。
唐寅（1470—1523），字伯虎，一字子畏，号六如居士、桃花庵主、鲁国唐生、逃禅仙吏等，汉族，南直隶苏州吴县人。明代著名画家、文学家。据传他于明宪宗成化六年庚寅年寅月寅日寅时生。他玩世不恭而又才气横溢，诗文擅名，与祝允明、文征明、徐祯卿并称“江南四大才子（吴门四才子）”，画名更著，与沈周、文征明、仇英并称“吴门四家”。...
