wǎn dài míng shū bù zhì
晚待明叔不至
wèi shuāng wèi jiù jué fēng fán, bō huǒ chéng huī sī wù yán.
为霜未就觉风繁，拨火成灰思晤言。
lì bì jiù ān níng bǐng bǐng, gū dēng chuí shàng zhǐ hūn hūn.
立壁旧谙宁怲怲，孤灯垂上只昏昏。
chèn yán yǐ guò yī yáng fù, guī qù kě wàng sān jìng cún.
谶言已过一阳复，归去可忘三径存。
zhào mèng shú yún néng guì jiàn, wàn nián duān yǐ shì yī wēn.
赵孟孰云能贵贱，万年端以势依温。
为霜未就觉风繁，拨火成灰思晤言。立壁旧谙宁怲怲，孤灯垂上只昏昏。谶言已过一阳复，归去可忘三径存。赵孟孰云能贵贱，万年端以势依温。
