zì xiào èr shǒu
自笑二首
dōng jiāo jié wū qià sān jiān, jǐng wù gōng yín yào xì cān.
东郊结屋恰三间，景物供吟要细参。
hóng rì shè máng chuān mì shù, qīng shān dào yǐng yù hán tán.
红日射芒穿密树，青山倒影浴寒潭。
qiáo suī fēn xí dāng shí huà, kè wèi tóng xīn jǐn rì tán.
樵虽分席当时话，客为同心尽日谈。
zuì shì běi chuāng gāo wò chù, rú léi bí xī shuì piān hān.
最是北窗高卧处，如雷鼻息睡偏酣。
“红日射芒穿密树”出自宋代杨公远的《自笑二首》，诗句共7个字，诗句拼音为：hóng rì shè máng chuān mì shù，诗句平仄：平仄仄平平仄仄。
