bǐ
笔
jūn zǐ sān duān shàn yī míng,
君子三端擅一名,
qiū háo suī xì wò fēi qīng.
秋毫虽细握非轻。
jūn shū yǔ xí jiào shuí lù,
军书羽檄教谁录,
dì mìng wáng yán dài wǒ chéng.
帝命王言待我成。
shì jiàn qǐ ráo féi shuǐ zhèn,
势健岂饶肥水阵,
fēng guā hái xué lì shān gēng.
锋聒还学历山耕。
máo gān shí yǒu hé rén rùn,
毛乾时有何人润,
jǐn bǎ fén shāo hèn shǐ píng.
尽把焚烧恨始平。
“毛乾时有何人润”出自唐代徐寅的《笔》,诗句共7个字,诗句拼音为:máo gān shí yǒu hé rén rùn,诗句平仄:平平平仄平平仄。