shuǐ diào gē tóu
水调歌头
yī piàn cāng yá pú, yùn xiù zì tiān zhōng.
一片苍崖璞,孕秀自天锺。
hún rú nuǎn yān duī lǐ, zhà fàng lì yóu yōng.
浑如暖烟堆里,乍放力犹慵。
yí shì xī mián hǎi pàn, tān wán làn yín guāng cǎi, jīng pò rù chán gōng.
疑是犀眠海畔,贪玩烂银光彩,精魄入蟾宫。
pō mò yīn yún dù, chán yǐng dàn méng lóng.
泼墨阴云妒,蟾影淡朦胧。
wéi shān sòng, dài shēng bǐ, xiě nán qióng.
沩山颂,戴生笔,写难穷。
xiē ér zào huà, píng shuí xì yǔ wèn yuán gōng.
些儿造化,凭谁细与问元工。
nà yòng mù tóng biān suǒ, bù rù qiān qún wàn duì, kòu jiǎo qǐ léi tóng.
那用牧童鞭索,不入千群万队,扣角起雷同。
mò guài zuò shī shǒu, tōu rù jǐn náng zhōng.
莫怪作诗手,偷入锦囊中。
“孕秀自天锺”出自宋代吕颐浩的《水调歌头》,诗句共5个字,诗句拼音为:yùn xiù zì tiān zhōng,诗句平仄:仄仄仄平平。