dào shì hào tíng méi wèi fù cǐ
道士号庭梅为赋此
kǔ bǎ tíng méi liè yě méi, tíng méi yuán zì yě méi lái.
苦把庭梅劣野梅，庭梅元自野梅来。
kěn cí tái dǐng dāng nián guì, zhí xiàng dān tián nèi jǐng kāi.
肯辞台鼎当年贵，直向丹田内景开。
shān yì nóng shí hái nài kàn, dào gēn gū shuì gēng shēn péi.
山意浓时还耐看，道根孤睡更深培。
xuán jī cān tòu hé fēn bié, měng fǔ lán gān xiào huí.
玄机参透何分别，猛拊阑干笑回。
“山意浓时还耐看”出自宋代牟巘的《道士号庭梅为赋此》，诗句共7个字，诗句拼音为：shān yì nóng shí hái nài kàn，诗句平仄：平仄平平平仄仄。
