zhǎi lǐng
窄岭
wēi lǐng è yǒu míng, zhǎi lǐng xiǎn wú shù.
危岭恶有名,窄岭险无数。
shí bí juǎn wǒ chē, shí yá yǐn wǒ bù.
石鼻卷我车,石牙隐我步。
kōng gāng chóng jiǔ tóu, hēi shēn yǎn sì gù.
空冈虫九头,黑身眼四顾。
zhì zhī shēng yù lì, fēi qián shǐ rén bù.
掷之声愈厉,飞前使人怖。
xiǎng dāng kāi pì shí, yǐ shì qiáo liè lù.
想当开闢时,已是樵猎路。
máo chòu bù chéng shān, pù duàn bù chéng bù.
茅臭不成山,瀑断不成布。
yā yán shēng è yuán, tí cén lì jī lù.
丫岩升恶猿,蹄涔立饥鹭。
lú huā dà rú qián, kuàng nǎi shí hán hù.
芦花大如钱,况乃时寒沍。
xiá zhēng wù jiǎ dào, fǔ jǐng zì zuò shù.
遐征误假道,抚景自作恕。
lín hè fēi chū lún, bǐ yàn bù rù wù.
林壑非出伦,笔砚不入务。
jiǎo dài sù wèi tóu, tiān dī rì é mù.
脚怠宿未投,天低日俄暮。
“林壑非出伦”出自宋代卢方春的《窄岭》,诗句共5个字,诗句拼音为:lín hè fēi chū lún,诗句平仄:平仄平平平。