huán jiā jì xíng dé yǔn
还家寄邢德允
nián lái yǐ shì bǎo zhī jīn, juàn kè kōng jīng lǎo dà shēn.
年来已是饱知津,倦客空惊老大身。
bàng sāi bīng gē yóu nǎng rì, mǎn yuán táo lǐ yòu xīn chūn.
傍塞兵戈犹曩日,满园桃李又新春。
bàn shēng piāo bó chéng hé shì, yī wèi chī wán lüè shèng rén.
半生飘泊成何事,一味痴顽略胜人。
yù wèn luò wēng gōng yòng chǔ, mèng zhōng liǎo liǎo zuì zhōng zhēn.
欲问洛翁功用处,梦中了了醉中真。
“倦客空惊老大身”出自宋代曾黯的《还家寄邢德允》,诗句共7个字,诗句拼音为:juàn kè kōng jīng lǎo dà shēn,诗句平仄:仄仄平平仄仄平。