shū fèn
书愤
shān hé zì gǔ yǒu guāi fēn, jīng luò xīng shān shí wèi wén.
山河自古有乖分,京洛腥膻实未闻。
jù dào céng cóng zōng fù mìng, yí mín yóu wàng yuè jiā jūn.
剧盗曾从宗父命,遗民犹望岳家军。
shàng tiān huǐ huò zhōng píng lǔ, gōng dào hé rén kěn sàn qún? bái shǒu zì zhī shū bào guó, shàng píng jīng yì zhù lú xūn.
上天悔祸终平虏,公道何人肯散群?白首自知疏报国,尚凭精意祝炉熏。
“公道何人肯散群”出自宋代陆游的《书愤》,诗句共7个字,诗句拼音为:gōng dào hé rén kěn sàn qún,诗句平仄:平仄平平仄仄平。