zá xìng shí shǒu yǐ pín jiān zhì shì jié bìng zhǎng gāo rén qíng wèi yùn
杂兴十首以贫坚志士节病长高人情为韵
huò cái bù kě jū, lù wèi bù kě tāo,
货财不可居,禄位不可饕,
wǒ ěr běn yī jiā, hé zhì gāo lán áo?
我尔本一家,何至皋兰鏖?
xiǎo fū móu rén guó, fēn fēn rì jiān áo,
小夫谋人国,纷纷日煎熬,
huò wèi xìng běn è, huò wèi jīng wú bāo,
或谓性本恶,或谓经无褒,
wù rén fāng zì cǐ, shú rú yǐn chún láo?
误人方自此,孰如饮醇醪?
qīng yán yì zì jiā, yí shì fēi tú gāo.
清言亦自佳,遗事非徒高。
“纷纷日煎熬”出自宋代陆游的《杂兴十首以贫坚志士节病长高人情为韵》,诗句共5个字,诗句拼音为:fēn fēn rì jiān áo,诗句平仄:平平仄平平。