shū bìng
书病
mù nián suī bìng bù shèn jù, chuài yào dàn zhōu yóu zì lì.
暮年虽病不甚剧,啜药噉粥犹自力。
jīn nián qī yuè fēng xuàn zuò, ér zi zài qián bù néng shí.
今年七月风眩作,儿子在前不能识。
bēi zhōng yào lěng hū bù xǐng, quán jiā xiāng gù wú rén sè.
杯中药冷呼不醒,全家相顾无人色。
hūn hūn dàn sī xiàng bì wò, chóng bì shǔ gān níng xiá xù.
昏昏但思向壁卧,虫臂鼠肝宁暇恤。
yī wū jì dān yù hān shǒu, tiān gāo guǐ è xū mò cè! ǒu rán dé huó chū wàng wài, fú zhàng xià chuáng yóu lǚ bó.
医巫技殚欲歛手,天高鬼恶吁莫测!偶然得活出望外,扶杖下床犹屡踣。
dú shū xīn zài mù lì duǎn, xiù shǒu jiān zuò dào chuāng hēi.
读书心在目力短,袖手坚坐到窗黑。
wú gōng lù shí sì shí nián, tàn xī cǐ zé hé yóu sāi?
无功禄食四十年,叹息此责何由塞?
“偶然得活出望外”出自宋代陆游的《书病》,诗句共7个字,诗句拼音为:ǒu rán dé huó chū wàng wài,诗句平仄:仄平平平平仄仄。