huò yǐ yǔ cí jiǔ wèi guò fù zuò cháng jù
或以予辞酒为过复作长句
lù shēng jiǔ hù rú lí zé, tòng jiǔ qǐ néng kān dà bái zhèng yuán yī kuài bài wàn shì, wǎng wǎng tǔ yīn réng duò zé.
陆生酒户如蠡迮,痛酒岂能堪大白;正缘一快败万事,往往吐茵仍堕帻。
ěr lái rén qíng shén bù měi, shì yù shā wǒ yǐ qū niè.
尔来人情甚不美,似欲杀我以麴蘖。
mǎn qīng bù xǔ jì xìng mìng, bàng nì gèng fù téng jiá shé.
满倾不许计性命,傍睨更复腾颊舌。
zuì shí kuáng hū bù fù jué, xǐng hòu zhuī sī kōng zì zé.
醉时狂呼不复觉,醒後追思空自责。
jí jīn yuàn yǔ jiāo jiù yuē, sān jué fǔ guò dāng jí chè.
即今愿与交旧约,三爵甫过当亟彻。
jiě yī mó fù wǔ chuāng míng, chá wéi wú shēng kàn fēi xuě.
解衣摩腹午窗明,茶磑无声看霏雪。
“茶磑无声看霏雪”出自宋代陆游的《或以予辞酒为过复作长句》,诗句共7个字,诗句拼音为:chá wéi wú shēng kàn fēi xuě,诗句平仄:平平平平仄平仄。