shì zi yù
示子遹
wǒ chū xué shī rì, dàn yù gōng zǎo huì.
我初学诗日,但欲工藻绘。
zhōng nián shǐ shǎo wù, jiàn ruò kuī hóng dà.
中年始少悟,渐若窥宏大。
guài qí yì jiān chū, rú shí shù tuān lài.
怪奇亦间出,如石漱湍濑。
shù rèn lǐ dù qiáng, cháng hèn qiàn lǐng huì.
数仞李杜墙,常恨欠领会。
yuán bái cái yǐ mén, wēn lǐ zhēn zì kuài.
元白才倚门,温李真自郐。
zhèng lìng bǐ gāng dǐng, yì wèi zào sān mèi.
正令笔扛鼎,亦未造三昧。
shī wèi liù yì yī, qǐ yòng zī jiǎo kuài?
诗为六艺一,岂用资狡狯?
rǔ guǒ yù xué shī, gōng fū zài shī wài.
汝果欲学诗,工夫在诗外。
“正令笔扛鼎”出自宋代陆游的《示子遹》,诗句共5个字,诗句拼音为:zhèng lìng bǐ gāng dǐng,诗句平仄:仄仄仄平仄。