yòng wú cí shū zhēng yuè huì yùn
用吴祠书正月晦韵
lǎn chūn qún yù xiě fāng huái, cì dì ān pái dào yào tái.
揽春群玉写芳怀,次第安排到药苔。
dàn dé sī wén liú mài zài, xū jiào wǒ bèi fàng méi kāi.
但得斯文留脉在,须教我辈放眉开。
shū fēng xì yǔ táo huā guò, zhú wū zhài mén yàn zi lái.
疏风细雨桃花过,竹屋柴门燕子来。
lǎo qù hú shān wú fù mèng, hé chú xī yān mì qī zāi.
老去湖山无复梦,荷锄西崦觅桤栽。
“但得斯文留脉在”出自宋代洪咨夔的《用吴祠书正月晦韵》,诗句共7个字,诗句拼音为:dàn dé sī wén liú mài zài,诗句平仄:仄平平平平仄仄。
洪咨夔,(1176~1236),南宋诗人,汉族人。字舜俞,号平斋。於潜(今属浙江临安县)人。嘉泰二年(1202)进士。授如皋主簿,寻为饶州教授。作《大治赋》,受到楼钥赏识。著作有《春秋说》3卷、《西汉诏令揽钞》等。...