tóng màn shū chū jiāo
同曼叔出郊
qū mǎ xìn suǒ shì, hū zhuǎn shàng yě qiáo.
驱马信所适,呼转上野桥。
qiáo biān chūn shuǐ jìng, suǒ huí dài píng gāo.
桥边春水净,索回带平皋。
liǎng yá huì mù mào, dōng fēng dàn zhèng yáo.
两崖卉木茂,东风澹正摇。
gù cóng shàng hán lǜ, xīn yá yǐ mǎn tiáo.
故丛尚含绿,新芽已满条。
lǎo xiǎo yán wǒ guān, míng pǐn gè yì biāo.
老小延我观,名品各异标。
wèn wēng ān zhì zhī, yuǎn zì yī luò jiāo.
问翁安致之,远自伊洛郊。
shè zhèng céng wèi jǐ, yǐ jué fāng yì ráo.
涉正曾未几,已觉芳意饶。
hòu rì fēng gèng yǔ, fán hóng dìng fēi piāo.
后日风更雨,繁红定飞飘。
gù wèi tóng háng kè, yǒu jiǔ pín wǒ zhāo.
顾谓同行客,有酒频我招。
“已觉芳意饶”出自宋代韩维的《同曼叔出郊》,诗句共5个字,诗句拼音为:yǐ jué fāng yì ráo,诗句平仄:仄平平仄平。