zèng chāng yán tài zhōng
赠昌言太中
chūn fēng chuī mèi yú lǐng, qiū yǔ suí xuān dá yǐng tíng.
春风吹袂逾岭，秋雨随轩达颍亭。
dá lǐ ǒu tóng wú shèng yǔ, lùn jiāo suī wǎn biàn wàng xíng.
达理偶同无剩语，论交虽晚便忘形。
liǎng zhū kū mù tóng wēi zuò, shù duǒ hán huā bàn dú xǐng.
两株枯木同危坐，数朵寒花伴独醒。
yā zǐ bēi tóu hǎo guāng jǐng, jǐ shí zhòng jiàn jù huá xīng.
鸭子陂头好光景，几时重见聚华星。
“达理偶同无剩语”出自宋代韩维的《赠昌言太中》，诗句共7个字，诗句拼音为：dá lǐ ǒu tóng wú shèng yǔ，诗句平仄：平仄仄平平仄仄。
